Το Urban Exploration, δηλαδή η Αστική Εξερεύνηση, είναι μια δραστηριότητα που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής τα τελευταία χρόνια και σημαίνει την επίσκεψη σε εγκαταλελειμμένα κτήρια και εγκαταστάσεις, με σκοπό την εξερεύνηση τους.
Urban Exploration: Τι είναι;
Ο όρος Urban Exploration φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Jeff Chapman το 1996, ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως η αστική εξερεύνηση δεν είχε ξεκινήσει χρόνια πριν. Ο ίδιος δήλωσε πως «οι αυθεντικοί αστικοί εξερευνητές δε βανδαλίζουν, κλέβουν ή καταστρέφουν τίποτα». Ο όρος αυτός συναντάται επίσης ως Urbex ή UE, και πιο συγκεκριμένα σημαίνει την επίσκεψη σε εγκαταλελειμμένα κτήρια, εργοστάσια, τούνελ, υπόγειες εγκαταστάσεις, υπονόμους και καταφύγια, γενικότερα ανθρώπινες κατασκευές, με σκοπό την εξερεύνηση τους.
Εγκαταλελειμμένο Εργαστήριο – Ταξιδιάρα ψυχή
Γιατί κάνουμε Urbex;
Είναι στη φύση του ανθρώπου να εξερευνά, να ανακαλύπτει, να θέλει να ικανοποιήσει την περιέργεια του. Επίσης σημαντικός λόγος είναι και η αδρεναλίνη που το ακολουθεί, καθώς η είσοδος στα μέρη αυτά είναι κατά βάση δυσπρόσιτη και απαγορευτική. Η εξερεύνηση έχει αν μη τι άλλο ιστορικό, αρχιτεκτονικό, καλλιτεχνικό ή συναισθηματικό ενδιαφέρον και για τους εξερευνητές αποτελεί μια περιπέτεια.
Είναι παράνομο και επικίνδυνο;
Πολλές φορές θα συναντήσεις την πινακίδα DO NOT ENTER είναι η αλήθεια, ή θα μπεις σε ένα κτίριο χωρίς την άδεια του ιδιοκτήτη. Αυτό όμως δεν το καθιστά ανήθικο, αφού ο βασικός κανόνας του Urbex είναι να μην γίνονται παραβιάσεις και καταστροφές, να μην αφαιρείται τίποτα από τον εκάστοτε χώρο, καθώς και να διατηρείται η ανωνυμία της τοποθεσίας. Τέλος, προϋποθέτει κάποια προετοιμασία, καθώς και μεγάλη προσοχή για την αποφυγή ατυχημάτων. Για το λόγο αυτό, πολλοί εξερευνητές επιλέγουν να μην επισκέπτονται μόνοι τους τις τοποθεσίες. κάτι που ακολουθώ κι εγώ αφού για μένα είναι και περισσότερο διασκεδαστικό! Η προετοιμασία περιλαμβάνει μια έρευνα για το χώρο ώστε να έχετε και τον απαραίτητο εξοπλισμό, όπως φακό, μπότες, κτλπ.
Εγκαταλελειμμένο Εργοστάσιο – Ταξιδιάρα Ψυχή
[su_pullquote]Μην πάρεις τίποτα πέρα από εικόνες, άσε μονάχα τα ίχνη σου[/su_pullquote]
Η αστική εξερεύνηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φωτογραφία ως ένας τρόπος να μοιραστείς τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες σου, να αποτυπώσεις τη δική σου οπτική και ιστορία… Μοναδικός σκοπός: να το απολαύσεις!
Εργοστάσιο – Ταξιδιάρα Ψυχή
Δύο Έλληνες Urbexers απαντούν στο «Τι είναι το Urbex για σένα;»
«Το Urbex είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάθη της ζωής μου. Οι φίλοι μου πιστεύουν ότι απλά αγαπώ την αδρεναλίνη, αλλά δεν είναι αυτό. Ναι, τα επίπεδα της αδρεναλίνης είναι υψηλά, λόγω των κινδύνων που εμπλέκονται: Οροφές που καταρρέουν, δάπεδα που μπορεί να πέσουν ανά πάσα στιγμή, καταληψίες, αστυνομία, παραλίγο να χτυπήσω πολλές φορές.
Αυτό που με ιντριγκάρει είναι το ότι περπατώ μέσα σε αναμνήσεις. Όταν μπαίνω σε ένα εγκαταλελειμμένο μέρος, θέλω να πω την ιστορία του μέσα από τις φωτογραφίες μου. Την ιστορία των ανθρώπων που έζησαν εκεί, την ιστορία των αιώνων που πέρασαν. Θέλω να δείξω στον κόσμο τη μαγευτική ομορφιά της φθοράς. Το πόσο ασήμαντες είναι οι ανθρώπινες κατασκευές ενάντια στο χρόνο και τη φύση.
Πηγαίνοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο, η προηγούμενη ζωή του ξανά ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μου. Πιστεύω ότι τα εγκαταλελειμμένα/κατεστραμμένα πράγματα έχουν τη δική τους “ζωή”, παλεύοντας να υπάρξουν για μια ακόμη ημέρα, και μιαν ομορφιά που πολλοί λίγοι καταλαβαίνουν. Έτσι, για μένα το Urbex είναι το να λες στον κόσμο την ιστορία τους.»
Instagram: Astraia7436
από Astraia7436
«Η Urbex φωτογράφηση – Urban exploration για εμένα είναι κάτι το συναρπαστικό. Η σκέψη και μόνο ότι θα μπω σε χώρους οι οποίοι είναι απαγορευτικοί για το ευρύ κοινό ή ότι οι χώροι βρίσκονται σε πλήρη εγκατάλειψη, πραγματικά με εξιτάρει. Έτσι κι αλλιώς είναι στην φύση του ανθρώπου το να ερευνά – εξερευνά και το να μπαίνει σε χώρους που του απαγορεύουν, το μυστήριο η περιέργεια και το δέος που του προκαλούν όλα αυτά τα κτίρια που υπάρχουν διασκορπισμένα σε Ελλάδα και εξωτερικό σε κάνουν να νιώθεις περίεργα και σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον είτε με την ιστορία τους είτε με κάποιον μύθο που μπορεί να έχουν.
Μπαίνοντας λοιπόν σε τέτοια κτίρια ή χώρους αισθάνομαι σαν να γυρίζει ο χρόνος πίσω και προσπαθώ μέσα από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής να αποτυπώσω αυτό το οποίο βλέπω χωρίς όμως να παρέμβω στο χώρο, δηλαδή δεν μετακινώ αντικείμενα ή δεν καταστρέφω. Το κάθε κτίριο – χώρος έχει την δική του ιστορία , τον δικό του μύθο, όπου και σε καλεί να τον ανακαλύψεις μέσα από κάποιες «εικόνες» που έχουν μείνει αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου… Φυσικά μια τέτοιου είδους φωτογράφιση ή εξερεύνηση κρύβει και κάποιους κινδύνους , καλό θα ήταν πριν από κάθε εξόρμηση μια μικρή έρευνα για το τι υπάρχει εκεί.»
Λυμπιωτάκος Νίκος, The Codex Cultus Concept (Facebook,)
