top of page
Writer's pictureThe Codex Cultus Concept

Κανένα κοριτσάκι δεν θα ήθελε να παίξει με αυτές τις κούκλες ...


Κανένα κοριτσάκι δεν θα ήθελε να παίξει με αυτές τις κούκλες .............


Για τα πιο πολλά κοριτσάκια η κούκλα τους δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Η κούκλα είναι το πρόσωπο που μπορεί να ενσαρκώσει πολλούς ρόλους αλλά και να γίνει συναίσθημα, σύμβολο και εικόνα. Το παιδί προστατεύει και φροντίζει την κούκλα του και δημιουργεί ιστορίες σύμφωνα με τις δικές του εμπειρίες και την φαντασία του. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση στην οποία η φαντασία ξεπερνά κάθε όριο λογικής και το παιχνίδι - κούκλα παύει πλέον να είναι ένα αθώο παιχνίδι και αποφασίζει να μπει στην ζωή των κοριτσιών , φέρνοντας τον τρόμο και τον φόβο στα ίδια τα παιδιά αλλά και στις οικογένειες τους..... Μιλάμε για στοιχειωμένες κούκλες μέσα στις οποίες κατοικούν δαιμονικά πνεύματα, οντότητες ή πρώην ιδιοκτήτες φέρνοντας τον τρόμο στην επικράτεια του μεταφυσικού.

Οι παρακάτω περιπτώσεις που θα δούμε βασίζονται σε αληθινές ιστορίες και φρικιαστικά γεγονότα που έζησαν οικογένειες οι οποίες είχαν στην κατοχή τους μια τέτοια κούκλα ......

Κούκλα βουντού


Η κούκλα βουντού ζόμπι απο τη Νέα Ορλεάνη πουλήθηκε μέσο ebay σε μια γυναίκα στο Τέξας. To ebay της έδωσε κάποιους κανόνες τους οποίους θα έπρεπε να ακολουθήσει ως ιδιοκτήτρια της παράξενης αυτής κούκλας. Κάποιοι απο τους κανόνες έλεγαν να μην αφαιρεθεί ποτέ απο την μεταλλική της βάση. Η γυναίκα δεν ακολούθησε αυτο τον κανόνα, κάτι που μετάνιωσε πικρά στην συνέχεια. Η γυναίκα έλεγε πως η κούκλα στοίχειωσε τα όνειρα της ,κάθε βράδυ την έβλεπε στον ύπνο της , να της κάνει επίθεση με σκοπό φυσικά να την βλάψει. Η γυναίκα μη μπορώντας άλλο αυτη την κατάσταση αποφάσισε να την βάλει προς πώληση στο ebay. Μετά απο πολλές προσπάθειες κατάφερε να την πουλήσει, αλλά δυστυχώς το μόνο που κατάφερε τελικά ήταν να φτάσει στον παραλήπτη ένα άδειο κουτί , ενώ η κούκλα ξαναεμφανιζόταν συνεχώς στην πόρτα του σπιτιού της.........

Η κούκλα αυτή είναι φτιαγμένη απο σπάγκο και ύφασμα και η συνολική της εμφάνιση μόνο παιδικό παιχνίδι δεν θυμίζει. Τέλος και προς ώρας η κούκλα αυτή βρίσκεται στα χέρια ενός κυνηγού φαντασμάτων που ελπίζει να μπορέσει να ανακαλύψει το μυστήριο που κρύβεται πίσω απο αυτό το "παιχνίδι" ............

Λέτα η Τσιγγάνα


Περίπου το 1972 ο Κέρι Γουόλτον γύρισε πίσω στην Αυστραλία για την κηδεία της γιαγιάς του και αποφάσισε να αντιμετωπίσει τους παιδικούς του φόβους μπαίνοντας σε ένα εγκατελειμμένο κτίριο που τον τρόμαζε απο παιδί. Το κτίριο- σπίτι αυτό σύμφωνα με περιγραφές των περιοίκων ηταν στοιχειωμένο. Ο Γουόλτον μπήκε μέσα και πήρε σαν ενθύμιο μια παλιά κούκλα, για να του θυμίζει το κατόρθωμα του και απο τότε δεν την αποχωρίστηκε ποτέ.

Μέντιουμ που εξέτασαν την κούκλα βρήκαν και την τραγική της ιστορία. Είχε φτιαχτεί πριν απο 200 χρόνια απο ένα τσιγγάνο ως ομοίωμα του γιού του που είχε πεθάνει απο πνιγμό. Ο τσιγγάνος πίστευε οτι η κούκλα θα λειτουργούσε ως όχημα για την μεταφορά του πνεύματος του στον φυσικό κόσμο. Η κούκλα έχει κανονικά, ανθρώπινα μαλλιά και συχνά βγάζει μια κραυγή σαν άνθρωπος ζητώντας έτσι την αποφυλάκιση του πνεύματος της. Τα μεταφυσικά φαινόμενα που παρατηρούνται με την Λέτα δεν είναι και λίγα . Οταν την βγάζει εκτός σπιτιού ,βρέχει πάντα . Ενώ οταν την πέρνει μαζί του σε σπίτια γνωστών ,οι πίνακες πέφτουν από τους τοίχους και φυσικά τα σκυλιά δεν την θέλουν καθόλου. Γαβγίζουν σαν τρελά κάθε φορά που την βλέπουν . Οσο για την ίδια, μετακινείται μόνη της , αλλάζει θέσεις και έχει ακόμα και ασθενή παλμό ...............

Ζολί η καταραμένη κούκλα


Η ζολί δόθηκε ως δώρο σε μια έγκυο γυναίκα απο έναν εκδικητικό φίλο της. Η κούκλα αυτη έφερε μαζί της και μια κατάρα για τέσσερις γενιές.... Οι γυναίκες αυτής της οικογένειας γεννούσαν δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι πάντα . Σε όλες τις περιπτώσεις ο γιος πέθαινε κάτω απο αδιευκρίνιστες συνθήκες την τρίτη ημέρα της ζωής του....Γέλια ,απόκοσμες φωνές και κλάματα μωρών ακούγονται κατα την διάρκεια της νύχτας που προέρχονται απο την κούκλα.....

Η οικογένεια υποστηρίζει οτι τα κλάματα των μωρών που ακούγονται , ίσως είναι απο τα τόσα αγόρια που έχασαν μυστηριωδώς την ζωή τους όλα αυτα τα χρόνια ........

Οκίκου, η κούκλα που στοιχειώθηκε οταν πέθανε το κοριτσάκι που έπαιζε μαζί της


Ο Εικίτσι Σουζούκι πήρε για δώρο στην μικρή του αδελφή ηλικίας δύο ετών, μια παραδοσιακή ιαπωνική κούκλα 40 εκατοστών. Ηταν μια πορσελάνινη κούκλα με μαύρα μάτια , μαύρα μαλλιά στο ύψος των ώμων και φορούσε κιμονό. Η μικρή του αδελφή αγάπησε αμέσως την κούκλα και της έδωσε το όνομα της , Οκίκου.

Ενα χρόνο αργότερα οι γονείς της μικρής Οκίκου κατάλαβαν οτι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η μικρή άρχισε να βήχει και να κρυώνει συνέχεια. Τελικά αρρώστησε απο γρίπη και πέθανε.

Μετά τον θάνατο της μικρής ,η οικογένεια έβαλε όλα τα αγαπημένα της αντικείμενα στον οικογενειακό βωμό, μαζί και την κούκλα. Μετά απο κάποιο διάστημα παρατήρησαν οτι τα μαλλιά της κούκλας μεγάλωναν. Τα μαλλιά άρχισαν να ξεφεύγουν απο το κανονικό τους παραδοσιακό κόψιμο και έφταναν σιγά σιγά μέχρι τα γόνατα. Η οικογένεια έβγαλε το συμπέρασμα οτι το πνεύμα της κόρης τους ζούσε μέσα στην κούκλα. Τα μαλλιά μεγάλωναν αλλά το μάκρος τους έφτανε πάντα μέχρι τα γόνατα.

Μετά από κάποια χρόνια η οικογένεια θέλησε να μετακομίσει, αλλά δεν ήξερε τι να κάνει με την κούκλα.Την φοβόντουσαν απο την μία,αλλα απο την άλλη θεωρούσαν πως δεν έπρεπε να την εγκαταλείψουν διότι μέσα της πίστευαν οτι ζούσε το πνεύμα της κόρης τους. Ετσι αποφάσισαν να την παραδώσουν στο ναό Μανέντζι στην πόλη Ιβαμιζάβα του Χοκάιντο. Οι μοναχοί δέχτηκαν την κούκλα παρά τις ειδοποιήσεις της οικογένειας. Αμέσως την τοποθέτησαν σε ένα μεγάλο και ανοιχτό ξύλινο κουτί στον βωμό του ναού. Οποτε τα μαλλιά μεγάλωναν , εκείνοι της τα έκοβαν. Οι τοπικοί θρύλοι λένε πως η κούκλα βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο ναό και πως τα μαλλιά της συνεχίζουν ακόμα και μακραίνουν.

Το όνομα Οκίκου έχει συδεθεί στενά με ιστορίες φαντασμάτων πολλά χρόνια πριν απο την εμφάνιση της κούκλας. Στην γνωστή ιστορία Μπάντσι Σαραγιάσι , η πρωταγωνίστρια Οκίκου δολοφονείται απο τον εραστή της και επιστρέφει ως φάντασμα για να τον εκδικηθεί.

Το μωρό του διαβόλου


Η Νέα Ορλεάνη έχει μια ιστορία πλούσια στην λαογραφία και την μαγεία. Περίπου το 1800 μια κόρη απο εύπορη οικογένεια παντρεύτηκε ενα πλούσιο Σκωτσέζο. Ο πρώην εραστής της κόρης , ο οποίος ηταν αρκετά ζηλιάρης αλλά και οργισμένος γιατι τον παράτησε , θέλησε νατην εκδικηθεί , ζητώντας βοήθεια απο την "βασίλισσα του βουντού" , Marie Laveau.

Η Laveau καταράστηκε τη νύφη. Η νύφη έμεινε έγκυος στο πρώτο της παιδί και αφου το γέννησε μετα πέθανε. Το μωρό που έφερε στον κόσμο δεν ηταν ένα απλό μωρο. Λέγεται πως αυτό ήταν απόγονος του ίδιου του Σατανά . Η Laveau πήρε το μωρό στο σπίτι της και το φρόντισε μέχρι το θάνατο της . Φημολογείται οτι μόλις πέθανε και το μωρό θάφτηκε μαζί της το κοιμητήριο του Saint Louis. Οι πολίτες της Νέας Ορλεάνης φοβόντουσαν το μωρό του Διαβόλου. Για να προστατευθούν απο αυτό είχαν χαράξει ομοιόματα του μωρού σε κολοκύθες και τις κρεμούσαν απέξω απο το σπίτι τους. Μερικές απο αυτές υπάρχουν και σήμερα.

Ο καλλιτέχνης Ricardo Pustiano ισχυρίζεται οτι αγόρασε απομεινάρια μιας απο τις κούκλες αυτης της εποχής τις οποίες τώρα ανακατασκευάζει για να τις πουλήσει. Οι κούκλες πωλούνται με προειδοποιήσεις για τους αγοραστές , καθώς πιστεύουν πως το πνεύμα του διαβολικού μωρού είναι ζωντανό.

Πούπα


Η πούπα, η πάνινη κούκλα κατασκευάστηκε στην δεκαετίατου 1920 στην Ιταλία. Η κούκλα ήταν κατ'εικόνα και ομοίωση της ιδιοκτήτριας δανειζόμενη ακόμα και τα μαλλιά της . Το μυστήριο δεν άργησε να ξεκινήσει καθώς η κούκλα μιλούσε με την ιδιοκτήτρια της απο την πρώτη στιγμή που την κράτησε στα χέρια της , εως το 2005 , οταν πέθανε η γυναίκα στις ΗΠΑ. Μετά τον θάνατο της , η οικογένεια έβαλε την κούκλα σε μια γυάλινη προθήκη , μέσα στην οποία αλλάζει συχνά θέσεις αλλά και εκφράσεις προσώπου. Αλλες φορές χτυπάει το τζάμι να της ανοίξουν και κατέχει υπερφυσικές δυνάμεις αφού μετακινεί αντικείμενα του περιβάλλοντα χώρου . Η ιδιοκτήτρια της πούπα μοιράστηκε με τα παιδιά και τα εγγόνια της , όλες τις τρελές ιστορίες της στοιχειωμένης κούκλας , που της έσωσε την ζωή και άλλα πολλά. Ο πατέρας ισχυρίστηκε μάλιστα οτι κατέγραψε τη πούπα ζωντανή τρεις φορές σε βίντεο , αλλά όλο το υλικό καταστράφηκε αμέσως ,χωρίς λόγο και αιτία.......

Annabelle , η δαιμονική κούκλα


Η Annabelle ή αλλιώς Raggedy Ann αγοράσθηκε απο μαγαζί με αντίκες το 1970 απο μια γυναίκα που έψαχνε για δώρο γεννεθλίων για την κόρη της Donna. Η γυναίκα σκέφτηκε πως θα ήταν το τέλειο δώρο για την κόρη της που είχε αποφοιτήσει απο την σχολή νοσοκόμων. Η Donna παρόλο που δεν ήταν συλλέκτης , χάρηκε πολύ με το δώρο της και την πήρε μαζί της στο διαμέρισμα το οποίο μοιραζόταν με μια φοιτήτρια νοσηλευτικής , την Angie. Στις αρχές τα κορίτσια δεν είχαν καταλάβει κάτι το ιδιαίτερο , κατα καιρούς η Donna παρατηρούσε οτι η μεγάλη αυτή κούκλα είχε αλλάξει ελαφρώς θέση , αλλά αμέσως το απέδιδε σε ένα σπρώξιμο του κρεβατιού (γιατι την είχαν πάνω στο κρεβάτι) ή σε κάτι το εγκόσμιο. Οσο περνούσε ο καιρός οι κινήσεις της Annabelle γινόνταν όλο και πιο έντονες. Τα κορίτσια άρχισαν πραγματικά να ανησυχούν ,οταν ένα βράδυ επέστρεψαν σπίτι και βρήκαν την κούκλα όρθια να ακουμπάει σε μια καρέκλα στην τραπεζαρία , σα να είχε παγώσει σε αυτη τη θέση. Τότε τα κορίτσια κατάλαβαν οτι κάτι συμβαίνει με την κούκλα. Κάτι πολύ παράξενο και απευθύνθηκαν στην αρχή σε μέντιουμ για να τις βοηθήσει.


Η Donna έλεγε συγκεκριμένα οτι την έβαζε στο κρεβάτι κάθε πρωί αφού το έστρωνε και έβαζε τους βραχίονες της κούκλας να είναι ανοιχτοί και τα πόδια προς τα έξω. Οταν γυρνούσαν το βράδυ στο σπίτι , τα χέρια και τα πόδια ήταν πάντα σε διαφορετικές στάσεις, ή άλλες φορές μπορεί να την έβρισκαν στο σαλόνι , στον καναπέ με τα χέρια και τα πόδια σταυρωμένα. Ενώ κάποια στιγμή εμφανίστηκαν και κάποια μηνύματα με άγνωστο αποστολέα πάνω σε περγαμηνές με την φράση "Help Us", αλλάκαι σημάδια οτι η κούκλα αιμορραγούσε.

Το μέντιουμ μετά απο μια σεανς την οποία και εκτέλεσε στο διαμέρισμα των κοριτσιών , τους είπε οτι η κούκλα ανήκε σε ένα κορίτσι νεκρό ,που βρισκόταν στο συγκρότημα κατοικιών που έμεναν Annabelle Higgins.

Tα περιστατικά συνεχίστηκαν ακόμα πιο έντονα και την υπόθεση ανέλαβε ο Ed Warren , παραψυχολόγος και αναγνωρισμένος απο το Βατικανό , ο οποίος σε συνεργασία με ένα κληρικό εκτέλεσαν εξορκισμό προκειμένου να ηρεμήσει το πνεύμα που κατοικούσε στην κούκλα. Πήραν την κούκλα και την μετέφεραν στο σπίτι των Warren , οπου η κούκλα συνέχισε να τα παιχνίδια της ταλαιπωρώντας τώρα τους νέους ιδιοκτήτες. Οι Warren τότε κάλεσαν τον πάτερ Jason Bradford ειδικό στους εξορκισμούς ,ο οποίος και αυτός με την σειρά του έκανε εξορκισμό στην κούκλα. Η κούκλα κλειδώθηκε σε ενα γυάλινο κελί μετην ένδειξη "ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ" και απο τότε έως και σήμερα , βρισκεται στο μουσείο εκθεμάτων των Warren ...............

193 views0 comments
bottom of page